Niet zoals het was

December 2015

2015 telt af. Eindigheid accepteer ik maar met moeite en het afsluiten van een jaar vind ik moeilijk. Vast gebruiken rond de jaarwisseling hielpen me de afgelopen jaren. Joram en ik hadden een mooie vaste 'Oud en nieuw-traditie' opgebouwd. Oudjaarsdag: top 2000 luisteren, oliebollen bakken en uitdelen aan vrienden. Nieuwjaarsdag: op bezoek bij de oudste generatie. Met de bus naar het huis van pake en beppe in Wijnjewoude en daarna door naar Damwoude naar het huis van mijn beppe. Dit jaar ziet de jaarwisseling er anders uit.

2015 sluit ik af met een met een concert. Geen oliebollen in en 'zoete inval' aan huis, wel mijn allereerste oudejaarsconcert, met één van mijn nieuwste collega's. Ik reis morgen niet met het ov, zoals alle jaren daarvoor, maar voor het eerst zelfstandig, op mijn 'mooie rooie' Honda.

2015 werd het huis in Wijnjewoude verkocht. Pake is er niet meer, beppe woont niet meer thuis en de traditie wordt doorbroken. En 5 december 2015 werd mijn beppe begraven. Alles komt tot een einde, alleen dat staat vast.

Tegelijkertijd is er voor ons zoveel hetzelfde gebleven: ik ben morgen vrij om te gaan waar ik wil en zolang iedereen uitkijkt met vuurwerk is de kans groot dat ik mijn vrienden en familie in 2016 gezond en wel zal terugzien. We hebben ons huis niet hoeven verlaten, laat staan ons land. En als we landsgrenzen oversteken, dan met een grote kans op een spoedige en veilige terugkeer.

2016 komt eraan. Met nieuwe ontmoetingen, nieuw geluk, verdriet, veranderingen, dingen die hetzelfde blijven, en zoeken naar nieuwe tradities om alles een plaats te geven.